سینمای تالیوود

تالیوود (Tollywood) بخشی از سینمای هند می باشد که به عنوان تولید کننده فیلم و سریال به زبان های تلگو ـ زبان محلی ایالت تامیل نادو و محلی ایالت آندرپرادش ـ به شمار می رود و شهرک سینمای آن در شهر حیدرآباد هندوستان واقع شده است.

 ترکیب «تالیوود» از ادغام دو واژه «تلگو» و «هالیوود» است. این صنعت در قیاس با بالیوود (که به زبان هندی فیلم‌سازی و شهرک سینمایی آن در کلانشهر بمبئی واقع است) تمرکز بیشتری بر داستان‌های هیجانی، اکشن و درام‌های خانوادگی دارد. از نظر تجاری نیز تالیوود توانسته است فیلم‌هایی با درآمدهای چشمگیر تولید کند و بسیاری از بازیگران و کارگردانان آن نیز در سطح ملی و بین‌المللی شناخته‌شده هستند. از سال 2021 به بزرگترین صنعت سینما از لحاظ درآمد زایی تبدیل شده است. طبق آخرین آمارها درآمد حاصل از فروش فیلم های تلگو در سال 2022 مبلغی بالغ بر 233میلیون روپیه بوده است که بالاترین میزان درآمد در میان تمام صنایع فیلم هند محسوب می شود. جالب آنکه در سال  2023 میلادی آندرا پرادش دارای بیشترین نمایش فیلم در هند بوده است. بنابراین، تالیوود نماینده‌ی سینمای تلگو است که به طور قابل‌توجهی در هند و خارج از آن مخاطب دارد.

تاریخچه تالیوود:

اوایل قرن بیستم تجلی به تصویر کشیدن روایت‌ها در قالب سینما محسوب می‌شود. بسیاری از کارگردانان، خالقان، فیلم‌سازان و حتی کشورها در این برهه توانستند تا جرقه اولیه هنر فیلم‌سازی خودشان را بزنند. خوشبختانه کشور هندوستان از جمله کشورهای پیشرو در ایجاد صنعت سینمای بومی مخصوص خودش بود. اولین اثر سینمایی که در هند به زبان هندی تولید شد، به سال 1913 میلادی باز می گردد. دادا صاحب پالکی، از جمله نوابغ سینمای این کشور و فردی که از او به عنوان پدر سینمای هند یاد می‌شود، اثری را با نام شاه هاریشچاندارا (Raja Harishchandra) تولید کرد. پالکی برای تولید اثر خودش خلاقیت‌های زیادی را به خرج داد و حتی به یک فیلم کوتاه نیز اکتفا نکرد و اثر خودش را با مدت زمان 40 دقیقه‌ای به نمایش گذاشت، که در آن دوره یک فیلم نسبتا بلند محسوب میشد. همچنین از آنجایی که هنر صداگذاری و تلفیق ویدیو با صدا هنوز در آن زمان وارد سینما نشده بود، طبیعتا اثر این کارگردان نیز یک اثر صامت است. پالکی در همین سال و سال‌های 1914 و 1917، سه اثر دیگر را با حس و حال فانتزی و فرهنگ کهن هندی، به نام‌های Mohini Bhasmasur، Satyavan Savitri و Lanka Dahan تولید کرد که هرکدام از آثار طلایی دوران آغاز سینمای هند محسوب می‌شوند. فیلمسازان و علاقمندان به صنعت هنر هفتم در جنوب هند نیز به فکر سینمای مخصوص به خود و بر اساس زبان محلی تامیل و همچنین فرهنگ بومی آن منطقه بودند که در نهایت این مهم با همت فردی به نام راگوپاتی ونکایا نایدو (Raghupathi Venkaiah Naidu) که همگان او را نایدو می شناسند، آغاز شد.

«راگوپاتی ونکایا نایدو » پدر سینمای تالیوود

راگوپاتی ونکایا نایدو (Raghupathi Venkaiah Naidu) (متولد ۱۵ اکتبر ۱۸۶۹ – متوفی ۱۵ مارس ۱۹۴۱) یک فیلم‌ساز و کارآفرین هندی بود که همگان او را به عنوان پدر سینمای تلوگو می شناسند. نایدو که یکی از پیشگامان سینمای هند بود. نایدو در منطقه «ماچیلیپاتنام» ایالت آندرا پرادش به دنیا آمد. او در سن 18 سالگی به شهر مَدرس (چنای فعلی) در ایالت تامیل نادو نقل مکان کرد و در آنجا کار خود را به عنوان یک عکاس آغاز کرد. او با ورود به صنعت فیلمسازی، «استودیوی شیشه‌ای» را تأسیس کرد که فعالیتش به عنوان یک شرکت فیلمبرداری بود. پس از آن وی به فکر احداث و تاسیس اولین سینماهای افتاد که تنها فیلم های ساخت هند را به اکران می گذاشتند و پس از مدتی این ایده وی با استقبال مردم محلی که زبان تامیل و ایالت آندراپرادش زبان مادرشان بود، مواجه شد و توانست چند سینما را احداث کند. پس از موفقیت او در ساخت سینماهای در جنوب هند، اولین شرکت تولید کننده فیلم به زبان تلگو به نام  ستاره فیلم مشرق (Star of The East Films) را تأسیس کرد و فعالیت های این شرکت و ساخت فیلم ها به زبان محلی تلگو توسط وی باعث شد که سینمای تالیوود پایه گذاری شود.  وی در سال 1921 فیلم صامت Bhishma Pratigna را تولید کرد که عموماً اولین فیلم بلند تلگو محسوب می شود. نایدو به عنوان اولین تهیه کننده فیلم تلگو، به عنوان "پدر سینمای تلگو" محسوب می شود.

اولین فیلم ناطق تلگو نیز «باکتا پراهلادا » به کارگردانی آقای «اچ ام ردی» است. دهه‌های 1950 و 1960 عصر طلایی سینمای تلگو به حساب می‌آیند که کیفیت تولید بالا، فیلمسازان تأثیرگذار و استودیوهای با تجهیزات کامل را به نمایش می‌گذارد که نتیجه ترکیب همه اینها، منجر به ساخت فیلم‌های متنوع که محبوب و مورد تحسین منتقدان شده است.

سینمای تالیوود

راگوپاتی ونکایا نایدو (Raghupathi Venkaiah Naidu) فعالیت خود را در شهر مدرس ـ  در ایالت تامیل نادوـ آغاز کرد اما با گسترش و استقبال بیش از حد جامعه فرهنگ دوست ایالت آندراپرداش و همچنین فراهم آمدن بستر های لازم برای گسترش سینمای جنوب هند توسط دولت محلی آندراپرادش، در دهه 1970 این صنعت که ابتدا در مدرس آغاز به کار کرده بود به شهر حیدرآباد هند منتقل شد.

سینمای تالیوود توانست خود را به عنوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین سینماها در هند مطرح کند و در ازهمان اوایل آغاز به کار این سینما تا کنون، شاهد ظهور فیلم های تجاری ستاره محور، پیشرفت های تکنولوژیکی و احداث شهرک سینمای راموجی بود. شهرکت سینمای راموجی با مساحت بالغ بر 810 هکتار زمین به عنوان بزرگترین شهرک سینمایی در کتاب رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسیده است. جدای از همه موارد درخشان این سینمای تالیوود این سینما به عنوان آغازگر جنبش های همچون «پان هندی» نیز به شمار می آید و این جنبش نه تنها به در سراسر هند بلکه در تمامی جهان گسترش یافت. هم اکنون سینمای تالیوود در سینمای هند به عنوان یک محرک اصلی برای سینمای هند محسوب می شود و بازیگران تلگو نیز هرروز محبوبتر می شوند. فیلم ( RRR) اولین فیلم هندی بود که برنده جایزه اسکار شد و توانست جوایز دیگر نیز از جشنواره های مهم دنیا همچون گلدن گلوب را دریافت کند.

سینمای تِلگو از همان ابتدا به عنوان مرکز برجسته فیلم‌های اساطیری هندو نیز در هند شناخته شده است. امروزه نیز به خاطر صنایع فنی پیشرفته‌اش، به‌ویژه در جلوه‌های بصری و فیلم‌برداری، شناخته می‌شود و آن را به یکی از پیچیده‌ترین سینمای هند تبدیل می‌کند. سینمای تلگو توانسته است که برخی از گران‌ترین و پردرآمدترین فیلم‌های هند را نیز تولید کند که از جمله می توان به فیلم های همچون (Baahubali 2) تولید سال 2017 که رکورد پردرآمدترین فیلم تمام دوران در هند را دارد. اشاره کرد.

https://www.dailyo.in/arts/telugu-films-indian-cinema-andhra-mayabazar-malliswari-18241

https://web.archive.org/web/20201112031439/https://www.thehindu.com/entertainment/movies/as-serpentine-queues-return-this-week-for-baahubali-the-conclusion-heres-how-photographer-prashant-manchikanti-captured-the-frenzy-of-baahubali-the-beginning/article18204927.ece

https://en.wikipedia.org/wiki/Telugu_cinema

تهیه کننده: ذاکر حسین شیخ   و محمد علی ابوطالبی منصوری